Τι είναι Φίμωση;
Η φίμωση είναι μια κατάσταση κατά την οποία η βάλανος (κεφαλάκι) του ανδρικού γεννητικού οργάνου (πεόυς) δεν περνάει καθόλου ή περνάει με πόνο ή ενόχληση από την ακροποσθία (το πετσάκι που περιβάλλει το κεφαλάκι του πεόυς).
Ως πάθηση, η φίμωση είναι συνήθως "προνόμιο" των ενήλικων ανδρών. Στην ενήλικο ζωή και μόνο είναι "χρήσιμο" και απαραίτητο η πεϊκή βάλανος (κεφαλάκι πέους) να αποκαλύπτεται πλήρως και η άκρα πόσθη (το πετσάκι) να είναι τόσο μαλακή ώστε να τραβιέται εύκολα, χωρίς πόνο και μπρός και πίσω. Η στύση του πέους δεν πρέπει να δυσκολεύει αυτήν την κινητικότητα της άκρας πόσθης. Με άλλα λόγια το πετσάκι του πέους ενός ενήλικα πρέπει να είναι τόσο μαλακό, ώστε να είναι το ίδιο ευκίνητο όπως σε χαλαρό πεός, έτσι και σε πέος εν στύσει.
Τι είναι το φυσιολογικό για ένα παιδί;
Η δυνατότητα της πλήρους αποκάλυψης της πεϊκής βαλάνου στην παιδική ηλικία δεν είναι αναγκαία, ούτε είναι φυσιολογική. Στα περισσότερα αγόρια (όλων των ηλικιών) η πεϊκή βάλανος και το πετσάκι είναι κολλημένα μεταξύ τους. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται βάλανοποσθική σύμφυση και είναι απόλυτα φυσιολογική.
Επίσης δεν υπάρχει απολύτως καμία ιατρική ανάγκη να εξεταστεί το πέος ενός αγοριού "από μέσα", να "ανοίξει το πετσάκι", να "αποκαλυφθεί η βάλανος" ή να "λυθεί η βαλανοποσθική σύμφυση".
Εάν το πετσάκι του παιδιού σας φαίνεται "πολύ στενό", "κλειστό", "πολύ μεγάλο ή μακρύ" ή "παραμορφωμένο" ή ασυνήθιστο, το πιθανότερο είναι και πάλι να είναι φυσιολογικό. Ωστόσο, για να το εξακριβώσετε το παιδί πρέπει να εξεταστεί από έναν παιδοουρολόγο.
Πριν την επίσκεψη δε θα πρέπει να γίνει απολύτως κανένας χειρισμός, ούτε από τους γονείς, ούτε από ιατρούς. Επίσης πριν την επίσκεψη καλό είναι να γνωρίζετε τα εξής:
Τι είναι η λευκή ουσία που βλέπουμε μέσα στο πετσάκι ενός παιδικού πέους;
Είναι τα επιθηλιακά κύτταρα μαζεμένα σε σωρούς. Πριν μαζευτούν σε σωρούς, αυτά τα κύτταρα ήταν μικροσκοπικά, αόρατα και απλωμένα ανάμεσα στη πεϊκή βάλανο και το πετσάκι, ήταν η "κόλλα" που κρατούσε το πετσάκι κολλημένο στο κεφαλάκι του πέους. Αργά και σταδιακά αυτά τα κύτταρα παθαίνουν απόπτωση ή απολέπιση - δηλαδή ξεκολλάνε και από τη βάλανο και από το πετσάκι και μαζεύονται σε σωρούς.
Οι επιθηλιακοί σωροί μέσα σε ένα παιδικό πέος δεν αποτελούν ακαθαρσία, δεν κάνουν κανένα κακό και δεν προδιαθέτουν το παιδί και το πέος σε αρρώστιες. Εγκαταλείπουν το πέος σταδιακά και συνήθως "σιωπηλά" (χωρίς πόνο ή άλλα συμπτώματα). Ενίοτε οι επιθηλιακοί σωροί παθαίνουν τήξη (διαλύονται) και προκαλούν τοπική ενόχληση και κοκκινίλα - μικρή φλεγμονή που συνήθως περνάει μόνη της. Με την αφορμή αυτής της φλεγμονής οι σωροί εξαφανίζονται και όταν φέυγουν από τη θέση τους, αφήνουν την βάλανο και την πόσθη πια μόνιμα "ξεκόλλητες". Αυτός ουσιαστικά είναι ο φυσιολογικός μηχανισμός, με τον οποίον η βάλανος απελευθερώνεται από την κολλημένη άκρα πόσθη.
Αν και οι επιθηλιακοί σωροί παιδικού πέους μοιάζουν με σμήγμα που παράγει το πέος των ενηλίκων, τα δύο αυτά δε θα πρέπει να μπερδεύονται διότι στα παιδιά οι σμηγματογόνοι αδένες δεν λειτουργούν, επομένως το σμήγμα δεν παράγεται. Η παραγωγή του ξεκινάει στην εφηβεία, οπότε και δημιουργείται η ανάγκη της τακτικής απομάκρυνσής του στα πλαίσια της τοπικής υγειηνής.
Αντίθετα, οι επιθηλιακοί σωροί στο πεός των αγοριών όλων των υπολοίπων ηλικιών είναι εντελώς ακίνδυνοι και δεν θα πρέπει να απομακρύνονται από τις θέσεις τους βίαια.
Πότε και ποιος θα πρέπει να αποκαλύψει πλήρως τη βάλανο του γιου μου;
Ιδανικά ο ίδιος ο γιος σας και συνήθως κατά τη διάρκεια της εφηβείας με την καθοδήγηση του πατέρα του ή ενός ουρολόγου. Μερικά, τολμηρά αγόρια μπορούν να το κάνουν πολύ νωρίτερα, κάποια από αυτά και χωρίς βοήθεια. Σε κάθε περίπτωση δεν υφίσταται η ανάγκη να γίνει η αποκάλυψη της βαλάνου νωρίτερα από το ένατο έτος της ηλικίας. Μέχρι τότε το πετσάκι αναμένεται να έχει ξεκολλήσει από τη βάλανο πλήρως.
Ποιά η δική σας συμβουλή;
Όπως και των περισσότερων, ευσυνείδητων παιδοουρολόγων του κόσμου - να μην γίνεται καμία προσπάθεια αποκάλυψης της παιδικής πεϊκής βαλάνου πριν από την ηλικία, στην οποία το παιδί είναι ικανό να συνεργάστεί σωστά με τους γονείς ή με τον ιατρό. Δεν συνιστώ τη λύση των βάλανοποσθικών συμφύσεων, ούτε τον καθαρισμό του "σμήγματος". Η συμβουλή μου αυτή ισχύει μόνο εάν ο ίδιος εξετάσω το παιδί.
Οι άλλοι ιατροί μας είπαν άλλα, γιατί;
Δυστυχώς αρκετοί παιδίατροι, παιδοχειρουργοί και μερικοί παιδοουρολόγοι εξακολουθούν να συνιστούν το αντίθετο, δηλαδή τη λύση των βάλανοποσθικών συμφύσεων, τον καθαρισμό του "σμήγματος" κλπ. Οι λόγοι για τους οποίους δίνονται αυτές οι συμβουλές και διενεργείται η βίαια αποκάλυψη της παιδικής πεϊκής βαλάνου είναι αδιευκρίνιστοι και στερούνται επιστημονικής βάσης.
Πως είναι ένα παθολογικό πετσάκι;
Η εξωτερική εμφάνιση της παθολογικής ακροποσθίας ποικίλλει. Οι παρακάτω είκονες είναι απλά ένα παράδειγμα. Η εμφάνιση των έξω γεννητικών οργάνων διαφέρει από παιδί σε παιδί. Από ασθενή σε ασθενή διαφέρει και η εμφάνιση της παθολογικής ακροποσθίας.
Αριστερή εικόνα (Α) - φυσιολογική φίμωση - δεν χρειάζεται θεραπεία. Δεξιά εικόνα (Β) - ουλή από τους χειρισμούς (επίκτητη ουλώδης φίμωση) - ένδειξη χειρουργικής επέμβασης (περιτομής).
Πότε γίνονται οι επεμβάσεις;
Οι διαγνωσμένες ως προβληματικές (παθολογικές) ακροποσθίες υποβάλλονται σε επεμβάσεις.
Ιδανικά, τα έξω γενητικά όργανα των παιδιών θα πρέπει να εξετάζονται από έναν παιδοουρολόγο άμεσα μετά τη γέννηση και οι γονείς του παιδιού να ενημερώνονται για τυχόν συγγενείς ανωμαλίες. Τα περισσότερα αγόρια γεννιούνται με εντελώς φυσιολογικά έξω γεννητικά όργανα και με "σφιχτό πετσάκι" που εμποδίζει την πλήρη αποκάλυψη της πεϊκής βαλάνου.
Μέχρι την εφηβεία (ηλικία 12 χρονών), μια τέτοια, σφιχτά κλειστή άκρα πόσθη θεωρείται φυσιολογική διότι έχει τεκμηρειωμένη, 80% πιθανότητα να μαλακώσει αυτόματα και να επιτρέψει την πλήρη ή μερική έκθεση (αποκάλυψη) της πεϊκής βαλάνου. Σε μερικά από τα αγόρια αυτό θα συμβεί νωρίτερα, στα άλλα - αργότερα. Μόνο το 20% των αγοριών με "σφιχτό πετσάκι", εάν αφαιθεί ελέυθερο (χωρίς κανέναν χειρισμό ή θεραπεία), για όλη τη παιδική ηλικία (μέχρι την εφηβεία) θα έχει την ανάγκη της ιατρικής παρέμβασης. Η βαρύτητα της παρέμβασης εκτείνεται από την απλή εφαρμογή κάποιας κρέμας μέχρι τη χειρουργική αφαίρεση της άκρας της πόσθης (περιτομή).
Εκείνα τα παιδιά που υποβάλλονται σε ηπίους ή βίαιους χειρισμούς της άκρας πόσθης από τους ιατρούς ή τους γονείς, έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν προβλήματα πριν την εφηβεία και να υποστούν χειρουργική επέμβαση. Οι παθολογικές καταστάσεις της πόσθης που αναπτύσσουν αυτά τα παιδιά είναι οι επαναλαμβανόμενες, βαριές, τοπικές φλεγμονές (βαλανοποσθίτιδες) που χρειάζονται θεραπεία με αντιβιοτικά και οι οποίες συνήθως οδηγούν στις σκληρές ουλές της ακροποσθίας. Οι ουλές της πόσθης αποτελούν την απόλυτη ένδειξη για περιτομή - την ολική, χειρουργική αφαίρεση της άκρας πόσθης υπό τη γενική αναισθησία.
Ευχαριστώ για την προσοχή!
