Κρυψορχία

Η επιβεβαίωση (διάγνωση).
Για να γίνει βέβαιο αν το παιδί σας έχει ή δεν έχει κρυψορχία θα πρέπει πρώτα από όλα και πριν από οτιδήποτε άλλο να επισκεφτεί έναν ειδικό παιδοουρολόγο για να εξεταστεί με ειδική τεχνική ψηλάφησης των όρχεων.
Ένας ειδικά εκπαιδευμένος στην ψηλάφηση των όρχεων, ευσυνείδητος και τίμιος παιδοουρολόγος είναι συνήθως ικανός με μία και μόνο εξέταση να αποκλείσει το ενδεχόμενο της κρυψορχίας ή να το επιβεβαιώσει. Θα πρέπει να έχετε υπόψη, ωστόσο, ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου η τυπική αυτή εξέταση δεν είναι εύκολη, όπως για παράδειγμα στα παχύσαρκα παιδιά.

Γιατί όχι το υπερηχογράφημα;
Δυστυχώς, καμία από τις απεικονιστικές μεθόδους, όπως το υπερηχογράφημα, η μαγνητική ή αξονική τομογραφίες δεν είναι αξιόπιστες όταν χρησιμοποιούνται με σκοπό να προσδιορίσουν τη θέση των όρχεων ενός παιδιού. Όλες, ειδικά το υπερηχογράφημα, είναι εξαιρετικά καλές και αξιόπιστες στο να δείχνουν τη σύσταση των όρχεων, δηλαδή τη σάρκα (παρέγχυμα) του και τις τυχόν ανωμαλίες της, αλλά πολύ αναξιόπιστες στο να δείχνουν τη θέση του όρχι, η οποία αλλάζει συνεχώς στην παιδική ηλικία.
Στο παρελθόν, τα υπερηχογραφήματα που έγιναν με σκοπό τον προσδιορισμό της θέσης των όρχεων έδειχναν πρόβλημα εκεί που αυτό δεν υπήρχε. Δηλαδή η προσωρινή θέση των παιδικών όρχεων που εντελώς φυσιολογικά μπορεί να είναι εκτός του οσχέου εκλαμβανόταν από τους ακτινολόγους ως παθολογική, δηλαδή ως κρυψορχία. Αυτό οδήγησε πολλούς παιδοχειρουργούς στην λανθασμένη απόφαση να χειρουργήσουν.
Πολλά αγόρια υποβλήθηκαν σε αχρείαστες επεμβάσεις. Η επιστημονική κοινότητα αντιλήφθηκε το λάθος όταν αποκαλύφθηκε ότι περίπου 4% των ενηλίκων ανδρών έχει ιστορικό επέμβασης για κρυψορχία, ενώ την πραγματική ανάγκη να χειρουργηθούν για κρυψορχία έχουν λιγότερα από τα δύο στα εκατό (<2%) αγόρια.
Τα σημερινά παγκόσμια παιδοουρολογικά πρωτόκολλα, στη προσπάθεια να αποφευχθούν οι αχρείαστες επεμβάσεις, υπαγορεύουν την αποφυγή της χρίσης της απεικόνισης με σκοπό τον προσδιορισμό της θέσης των όρχεων. Αποτρέπουν τους ειδικούς να βασίζουν τις αποφάσεις τους στην υπερηχογραφική περιγραφή της θέσης των όρχεων.
Δυστυχώς, το σωστό δεν επικράτησε ακόμη και τα εν λόγω υπερηχογραφήματα όπως και οι αχρείαστες επεμβάσεις ακόμη γίνονται, λιγότερο στο εξωτερικό και περισσότερο στην Ελλάδα.

Τι θα χάσω αν δεν κάνω το υπερηχογράφημα;
Θεωρείται ότι είναι ασφαλές και συμφέρει να μην γίνονται τα υπερηχογραφήματα με σκοπό τον προσδιορισμό της θέσης των όρχεων. Ακριβώς επειδή αυξάνουν το κόστους για τη δημόσια υγεία και μπορεί να οδηγήσουν σε αχρείαστα χειρουργεία. Αν δεν το κάνετε ωστόσο, υπάρχει το ενδεχόμενο να μην μάθετε ποτέ για κάποια ανωμαλία ή κάποιο αθώο εύρημα που έχει το παιδί σας στη σάρκα (το παρέγχυμα) του όρχι του. Το ενδεχόμενο αυτό υπολογίζεται εξαιρετικά μικρό.

Να κάνω ή να μην κάνω τελικά το υπερηχογράφημα;
Εάν δεν υπολογίζετε το κόστος του υπερηχογραφήματος, εάν έχετε ευσυνείδητο και σωστά καταρτισμένο παιδοουρολόγο που δε θα βασίσει την απόφασή του για το ενδεχόμενο χειρουργείο στα περί της θέσης των όρχεων σχόλια του υπερηχογραφήματος και παίρνει απόφαση μόνο βάσει τα ευρήματα της ψηλάφησης, και εάν θέλετε οπωσδήποτε να μάθετε αν η σάρκα (το παρέγχυμα) των όρχεων του παιδιού σας είναι ή δεν είναι φυσιολογική, κάντε το υπερηχογράφημα. Απλά να είστε προετοιμασμένοι για το μικρό ενδεχόμενο καινούργιας συζήτησης που μπορεί να έχει ή να μην έχει καμία σχέση με την κρυψορχία.

Εικόνα 3. Κρυψορχία και έκτοπος όρχις: όλες οι θέσεις των όρχεων.

Εικόνα 4. Έκτοπος περινεϊκός δεξιός όρχις.