Είναι επείγουσα ουρολογική κατάσταση κατά την οποία η βάλανος του πέους κινδυνεύει από μερική ή ολική νέκρωση λόγω του στραγγαλισμού που υπέστη από το στενό δακτύλιο της άκρας πόσθης μετά την προσπάθεια της βίαιης αποκάλυψης της βαλάνου από τον ίδιο τον ασθενή ή από τον ιατρό του. 

 

Δεν πρέπει να ασκείται καμία βιαιότητα κατά τη προσπάθεια της αποκάλυψης της πεϊκής βαλάνου. Αν η προσπάθεια αποκάλυψης πέτυχε και η βάλανος αποκαλύφθηκε, θα πρέπει να καταβάλλεται κάθε λογική προσπάθεια η άκρα πόσθη να επιστρέψει στην αρχική της θέση και να καλύψει ξανά τη βάλανο.

 

Η παραφίμωση συμβαίνει μόνο σε εκείνους που έχουν την άκρα πόσθη (δεν είναιπεριτετμημένοι) και προσπάθησαν να τη τραβήξουν με σκοπό να αποκαλύψουν τη βάλανο. Δεν μπορεί να συμβεί από μόνη της, αν και υπάρχουν βιβλιογραφικές αναφορές σε παραφίμωση που συνέβη κατά την ερωτική επαφή.

 

 

Υπάρχουν και οι καθαρά ιατρογενείς παραφιμώσεις όταν ο παιδίατρος αποκαλύπτει βίαια τη βάλανο και μετά ή ξεχνάει ή φοβάται η αναθέτει στους γονείς να επαναφέρουν την άκρα πόσθη στην αρχική της θέση αργότερα.

 

Η παραφίμωση μπορεί πιο εύκολα να συμβεί στα παιδιά ή ενήλικες που φέρουν μόνιμους καθετήρες μακροχρονίως. Η παραφίμωση δεν μπορεί να συμβεί σε σωστά περιτετμημένα άτομα. Οι νεκρώσεις της βαλάνου από την παραφίμωση είναι σπάνιες, θεωρητικά ωστόσο μπορούν να συμβούν.

 

Η παραφίμωση είναι μία από τις πολύ σπάνιες ουρολογικές επείγουσες καταστάσεις και πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα, μόνο από παιδοουρολόγο ή παιδοχειρουργό εκπαιδευμένο στον ειδικό χειρισμό της ανάταξης.  Η ανάταξη αρχικά επιχειρείται στα εξωτερικά ιατρεία και χωρίς αναισθησία. Εάν η ανάταξη αποτύχει, ο ασθενής οδηγείται στο χειρουργείο με σκοπό την επανάληψη της προσπάθειας ανάταξης υπό τη γενική αναισθησία. Μερικές φορές είναι αναπόφευκτη η χειρουργική ραχιαία σχάση του δακτυλίου της άκρας πόσθης με σκοπό την επαναφορά της στην αρχική της θέση.

 

Το συμβάν της παραφίμωσης καθιστά αναγκαία την περιτομή, η οποία συνήθως γίνεται αργότερα, όταν ηρεμήσει εντελώς η πόσθη και το παιδί.